پارادیپلماسی در عصر جهانی شدن: بررسی موردی دیپلماسی شهری

پارادیپلماسی یا دیپلماسی موازی، به‌معنای نقش‌آفرینی هویت‌های فرو ملی در عرصه سیاست خارجی و مشارکت آنان، مستقل از حکومت مرکزی در عرصه روابط بین‌الملل، از اهمیتی فزاینده در عصر جهانی‌شدن برخوردار شده است. ازآن‌رو که با توجه به فرسایش حاکمیت‌ها و کم‌رنگ شدن مرزها، حدود و حیطۀ اختیارات حکومت‌های مرکزی در حال کاهش و کارکرد حکومت‌های محلی در حال افزایش  است. در چنین فضای افقی در حکمرانی جهانی مبتنی بر حاکمیت چند سطحی، چندگانه و چند لایه، مشارکت بازیگران فروملی از جمله شهرها در چارچوب دیپلماسی شهری رو به افزایش است. این مقاله در پاسخ به پرسش تأثیر جهانی‌شدن بر پارادیپلماسی و براساس مطالعه موردی دربارۀ دیپلماسی شهری بر این فرضیه استوار است که پارادیپلماسی در عصر جهانی‌شدن تقویت یافته است ازآن‌رو که در نتیجۀ سطوح فزاینده "خود حکمرانی" میزان مشارکت حکومت‌های محلی و تمامیت‌های خودگردان در عرصه روابط خارجی به‌ویژه در زمینه همکاری‌های اقتصادی، تجاری، فرهنگی و آموزشی افزایش یافته است.